eindelijk een digi-update..

Nou, het heeft even geduurd, maar daar is dan het (lang verwachte?) digitale reisverslag..
In Portugal is men duidelijk nog niet zover dat op elke straathoek een internetcafé te vinden is. Wel op veel plaatsen wifi, maar vanwege het ontbreken van een laptop o.i.d. (moet ik die dan ook nog gaan meezeulen..?) was het niet mogelijk om eerder te reageren.
De vlucht naar Porto verliep zonder enig probleem, ruim op tijd geland met Ryanair (nu weet ik hoe haringen in een ton zich voelen.. maar goed, ik zat bij de nooduitgangen dus genoeg beenruimte.. :-) ). Hotel ook snel gevonden en met de Metro ben je vanaf ´t vliegveld supersnel in de stad. Dinsdags de stad "onveilig" gemaakt, is echt de moeite waard, de nodige kilometers gelopen (was toch niks anders van plan in de daarop volgende dagen..) en een botanische tuin bezocht en heerlijk op terrasjes gezeten, gelezen en als toetje nog een rondvaart met de boot gemaakt langs alle 6 de bruggen over de Douro. Tot aan de monding in de Atlantische Oceaan geweest, indrukwekkend; die grote plas blijft toch trekken..
Woensdagochtend 27 april ging het dan beginnen, de eerste wandeldag van Porto naar Vilar do Pinheiro, ca. 25 km. Een warme dag, vooral langs de weg lopen en een weinig tot niet inspirerend landschap.. dat moet Portugal beter kunnen.. Uiteindelijk na wat omzwervingen in een pensionnetje terecht gekomen, nette kamer voor niet al teveel geld. Donderdag ging het dan langs doorgaande wegen naar Rates, hier is de eerste officiële pelgrimsherberg op de Caminho Portugues. De afstand is niet van een ordegrootte dat ik laat in Rates aankom: 12 uur Portugese tijd (in Portugal is het 1 uurtje vroeger dan in Nederland). Dus even twijfelen of ik er nog een paar kilometers tegenaan gooi. Maar onderweg op de laatste kilometers een paar borden gezien naar de Caminho da Costa (daar is ´ie dan.. de kust..). Dat lijkt me ook wel wat en dus blijf ik in Rates plakken. Ben overigens niet alleen in de herberg (wel de enige die een beetje Spaans spreekt, tot grote vreugde van de poetsdame die me meteen tot tolk bombardeert..). Verder een Fins echtpaar, een Braziliaan en een Italiaan en een bende Duitsers (ja, immer wieder..). Als ik vlotweg inventariseer wie waar naartoe gaat, heb ik al meteen een aanhanger, dus de weg gaat op vrijdag verder naar Fao en Esposende, met een reisgenoot. Ik vertrek echter ´s ochtends alleen en heb er een aardig tempo op zitten. In Esposende aangekomen (18,6 km in 3,5 uur..) blijkt daar geen herberg te zijn, dus maar naar de Brandweer (die willen al eens behulpzaam zijn). Niet dus, ze verwijzen me naar de Tourist info. Daar word ik weer naar een dorp terug verwezen (Fao), want in een dorp verder wordt de herberg verbouwd. Dus maar 3 km terug gelopen. Aan het begin van het dorpje tref ik Kristina, die vindt de pijlen niet meer (er is dorpsfeest en kermis, dus alle pijlen zijn verstopt.. was ´s ochtends ook al lastig). Zij heeft zich al vaker verlopen die dag en besluit om maar aan te haken, omdat de route toch wat lastiger te vinden is zonder kaart. Een kaart heb ik inmiddels wel, want als ik bij de Tourist info in Esposende naar buiten loop, word ik aangehouden door het Camino da Costa - promotieteam. Een Spaans duo begint me van alles en nog wat te vertellen en uit te leggen en geeft me een boekje met kaarten en telefoonnummers mee, super !
In Fao slaap ik dan in de jeugdherberg (die zijn overigens aan de prijs..), daar is dus de kermis direct naast de toko.. joepie. Moet gezegd: om 1 uur is het einde muziek (echt precies om 1 uur!) en kan ik dus alsnog rustig slapen.
Zaterdag gaat het dan naar Viana do Castelo, de laatste overnachting in Portugal alweer. De route gaat vooralsnog redelijk ver van het strand af en rond het middaguur komt er een kruising in zicht met een route die direct aan het water ligt. Dus kies ik die. Wordt wel een pittige, want met ruim 14 kg. bepakking door soms erg mul zand is geen lolletje. Het laatste uur van die dag loop ik in de regen, niet al te prettig, maar het is niet anders. Kristina is achter me aan gesjokt en helemaal doodop, zelfs avondeten zit er niet meer in. Ik gun mezelf een lekkere pizza in de stad, mooi plaatsje trouwens.
Zondag is de laatste etappe in Portugal, en een mooie ook. De dag begint met lichte regen, poncho niet nodig maar na een uurtje wordt het zonnig. Helaas slaat het weer na de middag om en loop ik ca. 2 uur lang in de regen met de poncho en de gamaschen aan, geen lolletje maar ik heb ´t al erger meegemaakt, dus ik klaag niet. Rond half 4 staan we in Caminha aan de ferryhaven en nemen nog een colaatje en een gebakje, voordat we op de boot stappen en de Rio Minho oversteken. Aangekomen in A Guarda slapen we na wat geregel en gedoe met de Politie (geen paniek, zij beheren de Albergue, althans ze hebben de sleutel..) in de voormalige school, die omgetoverd is tot een ruime en fraaie herberg.
Vandaag was een supermooie etappe, veel langs de zee, prachtig uitzicht en prima weer. Echt genieten. Zo´n 20 km gelopen vandaag en nu even alles in orde maken voor de dag van morgen. Zoals het er nu uitziet, ben ik maandag in Santiago, netjes op tijd voordat Marieke komt :-) Dat wordt feest !!
Tot gauw allemaal, groetjes uit zonnig en prachtig España !!