Aangekomen en klaarmaken voor vertrek..

Goedemorgen allemaal,
gisterochtend ben ik aangekomen in Santiago de Compostella, na een fraaie tocht door Portugal en Galicië. Wederom veel mooie natuur gezien en genoten van leuke en ontroerende ontmoetingen.
De laatste dagen van de tocht was het weer nogal wisselvallig. Maar goed, het aansluitende verhaal..
In Redondela ontmoette ik Harald (de Allgäuer) weer en we hebben er een gezellige avond van gemaakt, zeker nadat we ontdekten dat je wanneer je eind van de middag wat te drinken bestelt in een bar, je er wat te eten bij krijgt (ligt enigszins aan de Spaanse wetgever.. ;-) ). Dus hebben we een aantal pilsjes weggewerkt en daarmee meteen de inmiddels opgebouwde trek weggewerkt.
Donderdag op pad naar Pontevedra, ´s ochtends met z´n 3-en ontbeten (Harald, Maríana en ik) en daarna op stap. Had er lekker de vaart in zitten, dus met ruim 3 uurtjes stappen was ik er (ca. 18 km..). De herberg ging pas om 13 uur open, dus nog een ruim een uur wachten. Bij de herberg wachten een Duitser en een Spanjaard al op mijn komst, hen heb ik eerder ingehaald, maar omdat ik nog een stop heb gemaakt bij El Kiosko kort voor Pontevedra, zijn ze er net voor mij. De Spanjaard heb ik al een aantal dagen achter elkaar getroffen, hij heet Anguel, een heel aardige man. We brabbelen wat in mijn belabberde Spaans, maar hij doet erg zijn best om een beetje te communiceren, dus dat komt dan toch wel van de grond. Op een gegeven moment komt Harald aanlopen, zijn schoenen hebben het begeven. Hij heeft ze al in Barcelos laten plakken, maar nu vallen de zolen er echt onderuit. Dat wordt zoeken naar een schoenmaker of naar een schoenenzaak. Uiteindelijk wordt het het laatste en ik ga als aankoopadviseur met hem mee. Na wat zoeken vinden we een geschikte zaak (nou ja, geschikt.. Intersport..) maar voor 80 Euro vinden we een paar schoenen voor hem. We lopen wat rond in het fraaie stadje, gezellig wat keuvelen en dagboek schrijven. ´s Avonds gaan we eten met een groepje uit de herberg, gezellig. Daar ontmoet ik Maria uit Rotterdam, leuk om ook nog eens Nederlands te kunnen praten onderweg in plaats van overwegend Duits..
De nachtrust is prima, dankzij de oordoppen en vrijdagochtend lekker fris op weg, na een gezamenlijk ontbijtje met Harald. Vandaag loop ik nog alleen, loopt lekker. Ook nu weer voor 12 uur in Caldas de Reis.. maar geen nood, wel een leuk plaatsje. Onderweg tref ik ook mijn oude reisgenote, Kristina. Ze maakt dezelfde indruk als altijd.. helaas. Tijdens een koffiestop met een Brits echtpaar tref ik twee Limburgse dames, gezellig even keuvelen in de moerstaal. :-). De dames hebben in een herberg gezeten met Kristina en vergelijkbare ervaringen als ik met haar had.. dus lag het toch niet helemaal aan mij..
In Caldas de Reis komen Andrea en Bernhard uit Waldshut aan, hen heb ik ook al vaker getroffen sinds Redondela. Gezellig en tijdens het avondeten (broodmaaltijd met worst, kaas en wijn) zitten zij gezellig aan en we praten veel over de Camino, over zowel de Portugese als de Francés. We lachen heel wat af, fijn. Later nemen we nog een thermaal voetenbad (Caldas de Reis staat bekend om zijn thermaal water), een weldaad voor de voeten, eens wat anders dan zeewater..
Zaterdag de voorlaatste etappe alweer. Harald heeft gisteren geen problemen ondervonden met de voeten vanwege de nieuwe schoenen, we lopen samen vandaag. Da´s in dit geval een prima combinatie, we kwekken heel wat af (en lachen heel wat af) en komen tot gesprekken die ertoe doen, dat is toch waar ik dan naar op zoek ben. Eerst twijfelt Harald nog of hij wellicht in Padrón wil blijven, maar het weer is slecht, in Pontecesures regenen we haast van de brug af, en we besluiten om door te lopen. Bernhard en Andrea blijven in Padrón. Als we Padrón verlaten, moeten we eigenlijk nog wat eten, dus gaan we op zoek, maar alle bars en restaurants zijn dicht. Voordat we de provinciale weg verlaten waar we al een kilometer langs lopen (joehoe..), stoppen we bij een tankstation om op te warmen en wat te eten. We besluiten om in Teo zelf te koken (volgens de gids is er een keuken) en er is volgens de gids ook verder niks.. Goeie zet, er is in Teo inderdaad helemaal niks te krijgen, het eerst beste restaurant/bar is een kilometer verderop. Met al 29 km in de benen is dat niet zo´n fijn idee.. Spaghetti koken dus. De herberg is bij aankomst zo goed als leeg: het lijkt erop dat het een rustige avond wordt. Echter rond 17 uur begint het vol te lopen, dus snel aan het koken zodat we niet op de hele rest hoeven te wachten. Wordt het toch nog een onrustige nacht, de herberg loopt zowaar helemaal vol..
De laatste etappe zondag is dan een peuleschil, nog 13 km te gaan en we zijn in Santiago. Bij vertrek regent het en het blijft wisselvallig tot in Santiago. Het ontbijt lukt niet echt, alles waar we langs komen is dicht.. dan maar op koekjes en nootjes naar Santiago. 5 Km voordat we aankomen, komen we op een hoog punt en kunnen de torens van de kathedraal al zien vanuit de heuvels, prachtig.
De intocht wordt kort onderbroken voor een ontbijtje, dat doet goed. Na het ontbijt door een stevige regenbui heenbijten en als we rond kwart voor elf aankomen op het Praza de Obradoiro, voor de kathedraal, is het stralend weer. Geweldig. Dan verder naar de herberg O Fogar do Teodomiro waar ik gereserveerd heb en dan door naar het pelgrimsbureau om de Compostela af te halen. Daar aangekomen even in de rij, maar het gaat snel. Bij het in ontvangst nemen van de Compostela krijgt Harald het, net als ik, even te kwaad en er vloeien een paar tranen. Een mooi moment en goed om er later even bij stil te staan. Aansluitend gaan we naar de mis in de kathedraal, het past allemaal perfect. Bij het pelgrimsbureau treffen we Maria uit Porto en Anguel, heerlijk om hen nog te zien en te begroeten en feliciteren. In de mis treffen we dan Bernhard en Andrea nog, mooi moment. De rest van de middag rusten we wat uit en gaan nog wat naar buiten, maar het weer werkt niet echt mee, dus bar in, bar uit.. Ik tref nog een Nederlands koppel in en bar en we raken aan de praat over de Camino en nemen samen een drankje en eten een eenvoudig middagmaal. ´s Avonds een kleinigheidje eten in een bar en aansluitend nog op een terrasje gezeten. Gezellig, de laatste avond met Harald is gewoon leuk. De nacht is rustig.. geen snurkers, geen oordoppen.. weldadig.
Vanochtend met Harald ontbeten op het busstation en hem op de bus gezet naar Finisterre. Daarna lekker naar de kapper voor een heerlijke scheerbeurt.. zaaaalig. Ben weer helemaal glad (I´m so glad..ich bin sooo glatt.. Deutsch mit Knödel :-)) en lekker de dag uithangen..
Morgen komt Marieke deze kant op gevlogen en we gaan woensdag op weg naar Finisterre, te voet. Het weer betert zich, dus dat komt goed.. Ik hou jullie op de hoogte, tot gauw!
:SMS update:: 10 mei 2011 :
Even de update van de dag: Marieke is gearriveerd! Morgen samen op weg naar Finisterre, lekker genieten.